naczynia stołowe
Encyklopedia PWN
różnego rodzaju wyroby szklane produkowane w Polsce na przestrzeni wieków;
rodzaj wyrobów ceramicznych białych lub kremowych o czerepie spieczonym nieprzeświecającym, porowatości otwartej do 0,8%, pokrytych szkliwem;
wysokiej klasy ceramika stołowa o czerwonym połysku, gładka lub z dekoracją reliefową uzyskiwaną za pomocą matryc i stempli (terra sigillata), masowo produkowana w staroż. Rzymie.
szkło kryształowe, kryształ, szkło ołowiowe,
szkło odznaczające się dużym współczynnikiem załamania światła, pięknym połyskiem, dużą gęstością (do 6 g/cm3);
terra sigillata
rzymska ceramika stołowa;
[łac., ‘glina wyciskana’],
w średniowieczu i czasach nowożytnych rzemiosło wytwarzające niewielkie meble, naczynia kuchenne i stołowe, drewniane narzędzia pracy (np. kołowrotki, warsztaty tkackie) i inne przedmioty;
